Mudanya Haber Arşivi

Mudanya, güzel  Mudanya. Mudanya, Mudanya, bahtsız  Mudanya. Daha  önceki  yazılarımdan  anımsayacaksınız  sanıyorum.

Garip  kalmak, Mudanya  Köyü olarak  kalmak  senin  kaderin  mi?    

Güzelim  Mudanya  İskelesi’ne  artık  yük  gemileri  yanaşmıyor, neden?

Feribot  iskelesi Güzelyalı’ya  neden? Kent  Meydanı  projes i iptâl, neden?

Eski  Tekel  binasını  fakülte  için yıktınız, yerleşke  tabelasını  bile  astınız, sonra  güzelim  yer  otopark  oldu, neden?

Mudanya’da  hâlâ kamera  sistemi  yok, neden?

Anayoldaki  elektrik  direkleri  kırılıyor, neden? Kim, niçin  kırıyor?

Son sorumun  yanıtını  ben  vermek  istiyorum. Kaldırımlarımız  o  kadar  geniş  ki,insanlarımız  grup halinde  bile  gezebiliyorlar  bu  canım  kaldırımlarda(!) İyi  ki, millet  galeyana  gelip  de,  bütün ağaçları  ve  direkleri  sökmüyor.

Bunun  için, her  türlü  sorunun  üstesinden  gelen  belediyemiz Mudanya  halkına  teşekkür  borçludur. O  kadar  çok  neden  sorusu  var  ki, hangi  birini  yazayım? Bu  konuları  politik  yönden  ele almak  istemiyorum, çünkü, canım  ülkemde  hiçbir  politik  sorun  yok.  Politika  benim  işim  değil dedim  ama,gel  de  yazma?(!)Her  şey  güllük  gülistanlık.Tüm  komşu  ülkelerle çok  sıcak ilişkilerimiz  var.(!)Hiçbir  iç  ve  dış  sorunumuz  yok. Terör  yok, iç  borç, dış  borç yok. İşçi  de, memur da, köylü  de  tok.(!)

Herkes  halinden  memnun. Ohhh  ne  alâ  memleket. İşçiye  ve  memura  çok fazla  zam verdiniz. Lütfen  bir  kısmını  alın  da, Millet Vekilleri’ne  verin. O  kadar  çok  çalışıyorlar ki, gözlerim  yaşarıyor. Devlet  memuru  25 yılda  emekli  olabilirken, vekillerimiz  iki  yılda  emekli olabiliyorlar. Eee  tabi  çok  yoruluyorlar, haklarıdır (!) Emekli  olduktan  sonra da 6.000 TL. cık maaş alacaklarmış.

Yapmayın  kardeşim, bu  para  çok  az, hangi  lükslerine  yeter  ki? Dünyanın  en  kıyak işi. Vekil  oldun  mu, kurtardın kendini  de  aileni  de. Yasa  görüşmelerinde  ne  kadar  çok yorulduğunuzu  tüm  dünya  görüyor. El  kaldır, el  indir. Az  iş  mi  arkadaş? Bırakalım  biz  bu  derin konuları, politika  bizi  bozar  arkadaş. 

Sizlere  bir  öykü:   

Bir  köy  okulunu  teftişle  görevlendirilen  bir  müfettiş, görev  verilen  köye  gider. Mevsim kıştır, kar  yolları  kapatmış, müfettişin  işi  bittiği  halde, köyden  ayrılamıyormuş. O  köyün  de, en önemli  ve  değerli  yemeği  kabak  yemekleriymiş. Öğlen  kabak, akşam  kabak, ye  babam  ye. Bu  bir  hafta  böyle  devam  etmiş. Müfettiş  kabak  yemekten  öyle  bıkmış  ki, ne  yapsam  da  bu kabaktan  kurtulsam  diye  düşünürken, aklına  ne gelmiş  biliyor  musunuz? Demiş  ki, arkadaş, bu sizin  en  değerli  yemeğiniz  değil  mi? Evet  yanıtını  alınca  da, çok  rahatlamış  ve  demiş ki; arkadaş, ben  sizin  bu  çok  değerli  yemeğinizi  yiyemem, ben bu  kadar değerli  bir  yemeği  hak etmiyorum. Benim  yiyeceğim  dötü  moklu  bir  tavuk. Adam  demiş  ki, söylesene  müfettiş  bey, ne demek, hemen.

Tavuk  kesilmiş, nar  gibi  kızartılmış  ve  sunulmuş. Bizim  müfettiş  de, derin  bir ohhh  çekerek, güzelim  tavuğu  gövdeye  indirmiş. Afiyet  olsun. 

Bu öyküyü  neden  anlattım   biliyor  musunuz? Ben  garip  bir  emekli  öğretmenim, ne anlarım  politikadan. Benim  yazabileceğim  üç  beş  satır  kıytırık yazı. 

HOŞ KALIN, SAĞLIKLA KALIN.

Barış Ozan Zeyrek

Emekli Öğretmen

www.radyopoyraz.com
www.radugaturk.com